Sonate K. 377

Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre.
Sonate K. 377
si mineur
, Allegrissimo, 88 mes.

K.376 ← K.377 → K.378
L.262 ← L.263 → L.264
P.244 ← P.245 → P.246
F.322 ← F.323 → F.324
VIII 19 ← Venise VIII 20 → VIII 21
X 19 ← Parme X 20 → X 21
V 2Münster V 2a → V 3

La sonate K. 377 (F.323/L.263) en si mineur est une œuvre pour clavier du compositeur italien Domenico Scarlatti.

Présentation[modifier | modifier le code]

La sonate K. 377 en si mineur est notée Allegrissimo.

Dernières mesures de la sonate.



\version "2.18.2"
\header {
  tagline = ##f
}

%% les petites notes
trillAisq = { \tag #'print { ais8\prall } \tag #'midi { b32 ais b ais } }
trillCisq = { \tag #'print { cis8\prall } \tag #'midi { d32 cis d   \tempo 4 = 20 cis } }


upper = \relative c'' {
  \clef treble 
  \key b \minor
  \time 2/4
  \tempo 4 = 112
  \set Staff.midiInstrument = #"harpsichord"
  \set Score.currentBarNumber = #62
  \omit Staff.TimeSignature
    \bar ""

     s8*0^\markup{[Allegrissimo]}
     ais4\prall r4 | r4 < b b' >4 q q | ais'16 gis fis e d cis b ais | b cis d e d cis b ais \repeat unfold 2 { \repeat unfold 4 { b ais } |
     % ms. 68
     b16 cis d b cis d e cis } | \repeat unfold 2 { b'16 b, b' b, b' a g fis | e g fis e d cis b ais } |
     % ms. 75
     b4 r8 b16 fis | g8 e'4 cis16 ais | ais8 b r8 b16 fis |
     % ms. 78
     g8 g'4 fis16 ais, | ais8 b r8 b'16 fis | g d e cis b8 \trillAisq | b4 r8 b16 fis | g8 e'4 cis16 ais | ais8 b r8 b16 fis |
     % ms. 84
     g8 g'4 fis16 ais, | ais8 b r8 b'16 fis | g d e cis b8 \trillAisq | b16 fis g e   \tempo 4 = 72 d8   \tempo 4 = 100 \trillCisq   \tempo 4 = 40 b4

}

lower = \relative c' {
  \clef bass
  \key b \minor
  \time 2/4
  \set Staff.midiInstrument = #"harpsichord"
  \omit Staff.TimeSignature

    % **************************************
     fis16 e d cis d cis b ais | b a g fis g fis e d | e d cis b cis b ais gis | fis4 r8 fis'8 | g8 e fis fis, | b' cis d b |
     % ms. 68
     \repeat unfold 2 { e8 g fis e | d cis d b } | e8 g fis fis, |
     % m. 73
     g8 fis e d | e g fis fis, | b cis d b | \repeat unfold 2 { e g fis e | d cis d b } |
     % ms. 80
     e8 e, fis fis' | b, cis d b | \repeat unfold 2 { e8 g fis e | d cis d b } | e8 e, fis fis' | g e fis fis, | b4 \bar ":|." 

}

thePianoStaff = \new PianoStaff <<
    \set PianoStaff.instrumentName = #"Clav."
    \new Staff = "upper" \upper
    \new Staff = "lower" \lower
  >>

\score {
  \keepWithTag #'print \thePianoStaff
  \layout {
      #(layout-set-staff-size 17)
    \context {
      \Score
     \override SpacingSpanner.common-shortest-duration = #(ly:make-moment 1/2)
      \remove "Metronome_mark_engraver"
    }
  }
}

\score {
  \keepWithTag #'midi \thePianoStaff
  \midi { }
}
Dernières mesures de la sonate en si mineur K. 377, de Domenico Scarlatti.


Début de la sonate, extraite du volume X du manuscrit de Parme.

Manuscrits[modifier | modifier le code]

Le manuscrit principal est le numéro 20 du volume VIII de Venise (1754), copié pour Maria Barbara ; les autres sources manuscrites sont Parme X 20, Münster V 2a et Vienne A 2a[1].

Interprètes[modifier | modifier le code]

Fichiers audio
Domenico Scarlatti, Sonate K. 377
noicon
interprétée au clavecin par Wanda Landowska (1934)
Domenico Scarlatti, Sonate K. 377
noicon
interprétée au piano par Marcelle Meyer (1954)

La sonate K. 377 est interprétée au piano notamment par Marcelle Meyer (1948 et 1954), Aldo Ciccolini (1962, EMI) Mūza Rubackytė (2000, Lyrinx), Valerie Tryon (2000, APR), Gottlieb Wallisch (2007, Naxos, vol. 11), Carlo Grante (2016, Music & Arts, vol. 4), Angela Hewitt (2017, Hyperion), Katia Braunschweiler (2017, Genuin), Polina Osetinskaya (2019, Melodiya), Nelson Freire (2019, Decca) et Margherita Torretta (14-, Academy Productions). Au clavecin elle est enregistrée par Scott Ross (1985, Erato)[2], Bob van Asperen (1991, EMI), Richard Lester (2003, Nimbus, vol. 3) et Pieter-Jan Belder (Brilliant Classics).

Elle est jouée à la guitare par Alberto Mesirca (2007, Paladino Music).

Notes et références[modifier | modifier le code]

  1. Kirkpatrick 1982, p. 470.
  2. Victor Tribot Laspière, « Au Château d’Assas, sur les traces de Scott Ross et de Scarlatti », sur France Musique, (consulté le )

Sources[modifier | modifier le code]

Document utilisé pour la rédaction de l’article : document utilisé comme source pour la rédaction de cet article.

Liens externes[modifier | modifier le code]